De cirkel is rond
- Femke Dijkhuizen
- 24 jun
- 4 minuten om te lezen
Het ontstaan van de ruimte Bij LOVA

De elementen als wegwijzers
“Ik doe ook maar wat” was lange tijd mijn persoonlijke en professionele motto. Misschien is het herkenbaar dat als je ergens middenin zit, je vaak helemaal niet weet wat je precies aan het doen bent. Je volgt iets. Een verlangen, een idee, een oplossing voor een probleem. Pas achteraf zie ik: Ik was onderweg. Naar mezelf.
In het najaar van 2022 begon ik aan wat ik nu zie als een eerste cyclus. Van bouwen aan iets nieuws. Van afscheid nemen van het oude. Van leren vertrouwen op wat ik voelde en voor me kon zien, nog voordat het vaste grond had.
Ik dacht dat ik een praktijkruimte aan het creëren was. Een plek voor LOVA. Maar ik maakte een reis. Met de elementen – aarde, water, lucht en vuur – als een persoonlijke gids.
Op een manier die ik toen niet had kunnen bedenken. Nu weet ik: ze wezen me de weg.
Aarde - Basis
Het begon bij de basis. Letterlijk. Een huis vol spullen, zorgen en ruis. Geen hoekje om te landen. Dus ik ging bouwen. Vanuit een diep verlangen naar rust, eenvoud, overzicht.
En precies twee weken voordat de stratenmaker bij ons aan de slag ging, haalde hij bij een andere klus een partij stenen uit de grond. Precies (goed) genoeg voor de te bestraten oppervlakte in de ruimte. Gratis op te halen. De basis voor de vloer lag gewoon voor me klaar.
Ruwe stenen op de vloer, duurzaamheid, tuincontact. Een plek waar gezin, werk en ikzelf naast elkaar kon bestaan. Alles klopte. En terwijl ik (mee)bouwde aan deze plek, bouwde ik aan mezelf.
Aarde leerde me het belang van wortelen. Dat mijn waarde niet afhangt van wat ik doe of geef, maar dat ik besta. Dat ik plek mag innemen.
Water - Onderstroom
Water had altijd een dubbele lading hier. Het zorgde jaren voor overlast. Ondergelopen kelders, natte rommelruimtes. Maar in de nieuwe opstelling werd datzelfde regenwater een bron. Een behulpzaam systeem dat opvangt, zuivert, voedt en ondersteunt. Je kunt er nu zelfs mee douchen, wassen, drinken.
En precies dat deed water ook in mij. Ik stopte met dweilen met de kraan open. Met tegen beter weten in strijden tegen het onvermijdelijke. Hierdoor kwam ruimte voor gevoel en overgave om het te volgen.
Water liet me zien: wat je onderdrukt, komt ooit boven. En als je bereid bent het te voelen, dan stroomt het weer. En dus ook binnen mezelf.
Lucht - Balans
Lucht is overal om ons heen. Alleen de effecten van lucht zijn waarneembaar. Het nodigt uit stil te staan bij het merkbare onzichtbare. Zoals ruimte. Licht. Balans.
De ruimte Bij LOVA is ontstaan vanuit een persoonlijk verlangen naar meer balans tussen geven en nemen. Als reactie op dat wat voelbaar niet (helemaal) klopte. Balans vraagt om grenzen. Ter bescherming van en de beweging naar je eigen midden.
Zodat je de aanwezigheid van lucht zelf kunt ervaren. For free(dom).
Vuur - Richting
Ik richtte de ruimte in op basis van alles waar mijn vuurtje van aan gaat. Ik creëerde gelegenheid om energie op te doen via dat wat leuk en wezenlijk is voor mij en mijn gezin. Sfeer, verbinding, duurzaamheid. Persoonlijke ontwikkeling. Tuinieren, koken, boksen. Slow, mindful, natural living.
Toen duidelijk werd dat deze plek – waar LOVA zou beginnen – me niet gegund werd, kwam het vuur. De rauwheid die nodig was om los te komen van wat niet langer klopte.
Mijn vader – brandweerman – overleed vlak voor de verbouwing begon. Vuur is onlosmakelijk met hem verbonden. Toen ik een kachel probeerde te bestellen die niet meer leverbaar was, verscheen tijdens een videogesprek opeens precies dát model. Uitverkocht. Onmogelijk. En tóch daar. Thanks pap ✨
Vuur bracht me terug bij wat echt telt. Niet de ruimte zelf. Maar het vuur dat haar deed ontstaan. En dát vuur neem ik mee.
De cirkel is rond
Wat ik terugzie dankzij deze cyclus, is hoe wonderlijk het eigenlijk allemaal is verlopen. Niet gepland. Niet perfect. Maar precies goed. De elementen kwamen niet alleen fysiek in de ruimte - ze werkten ook ín mij.
Aarde gaf me stevigheid.
Water liet me voelen.
Lucht gaf me ruimte.
Vuur bracht me in beweging.
En zonder dat ik het doorhad, wezen ze me de weg. Niet naar een plek, maar naar mezelf. Niet de ruimte zelf. Maar het vuur dat haar deed ontstaan. En dát vuur neem ik mee.
Duurzaam bouwen
LOVA begon als een plek. Een prachtige ruimte aan huis. Gelaagd, doordacht, met liefde gebouwd. Maar door een gebrek aan samenwerking zal het niet mogelijk zijn om hier als gezin te blijven. En dat is intens verdrietig. Gruwelijk pijnlijk. Maar niet het einde.
Want LOVA is geen gebouw. Het is een beweging. Een gedachtegoed.
Gebaseerd op de elementen. De onderstroom. Het leven zelf. Deze plek was de bedding waarin LOVA werd geboren. En die bedding draag ik nu in mij.
Een eerste cyclus is rond.
En ik weet inmiddels:
Wat voelt als een einde… is waar een nieuw begin ontstaat.💚
Een beter systeem begint bij je eigen
#praktijkruimte #systemischwerk #persoonlijkeontwikkeling #duurzaambouwen #transformatie #ruimte #vindjeplek #persoonlijkleiderschap #elementen #aardebasis #wateronderstroom #luchtbalans #vuurrichting
Opmerkingen